شایع ترین اختلال گفتاری
شایع ترین اختلال گفتاری
اطلاعات بیشتر برای درماندر این مقاله، به بررسی شایعترین اختلال گفتاری پرداخته و راههای مدیریت آن را بررسی خواهیم کرد. اختلالات گفتاری میتوانند تأثیراتی جدی بر روی زندگی فرد داشته باشند و به دلیل اهمیت آن، آگاهی از علل و راههای مدیریت آنها از اهمیت بالایی برخوردار است.
انواع شایع اختلالات گفتاری
1.لکنت زبان
لکنت یکی از شایعترین اختلالات گفتاری است که با مشکلات در تنظیم حرکات دهان و زبان در هنگام صحبت کردن همراه است. افراد مبتلا به لکنت ممکن است در برخی کلمات و صداها مکث کنند یا حتی بعضی اوقات قادر به ترکیب صحیح کلمات نباشند.
2. تکثیر صوتی
تکثیر صوتی یا بلبلزدگی نیز از دیگر اختلالات گفتاری متداول است که در آن افراد به طور مکرر صداهای بلبلی تکرار میکنند و صحبت کردن برای آنها میتواند دشوار باشد.
3. ناتوانی در تولید بعضی صداها
بعضی افراد دچار ناتوانی در تولید بعضی از صداها هستند که میتواند از جملههای کلمات یا حتی کلمات کامل ناشنوا کند. این مشکل به نام دیسارتری گفتاری شناخته میشود.
علل اختلالات گفتاری
علل اختلالات گفتاری ممکن است متنوع باشند و به عنوان یک عملکرد پیچیده شناخته میشوند که نیاز به هماهنگی دقیق بین مغز، عصبونها و عضلات دارد. برخی از علل شایع اختلالات گفتاری عبارتند از:
1. علل مغزی
مشکلات مربوط به عملکرد مغز و ناحیههای مرتبط با گفتار میتوانند عللی اساسی برای بروز اختلالات گفتاری باشند. ضربهها، آسیبهای مغزی، و حتی بیماریهای نورولوژیک میتوانند از جمله علل مغزی باشند که موجب اختلال در گفتار میشوند.
2. علل عضلانی
مشکلات عضلانی نیز میتوانند به دلیل ناتوانی در کنترل عضلات صورت و گلو اختلالات گفتاری را ایجاد کنند. ضعف عضلات، تشنجها و بیماریهای عضلانی میتوانند به علت اختلال در گفتار تأثیرگذار باشند.
راههای مدیریت اختلالات گفتاری
اختلالات گفتاری میتوانند تأثیراتی بر روی کیفیت زندگی فرد داشته باشند، اما خوشبختانه میتوان با روشهای مدیریت مناسب این مشکلات را به حداقل رساند. در ادامه به برخی از راههای مدیریت اختلالات گفتاری اشاره میشود:
1.تمرینهای گفتاری
تمرینهای گفتاری منظم و مداوم میتوانند به بهبود مهارتهای گفتاری کمک کنند. این تمرینها ممکن است شامل تمرینهای تلفظ، نحوه تنظیم دهان و زبان و تقویت عضلات مرتبط با گفتار باشند.
2. مشاوره و درمان
در صورتی که اختلال گفتاری به علت مشکلات روانشناختی یا اضطراب بروز کرده باشد، مشاوره و درمان میتواند کمک کننده باشد. متخصصین گفتار در این زمینه میتوانند افراد را راهنمایی کرده و بهبود گفتار را تسریع کنند.
3. درمان دارویی
در برخی موارد، ممکن است اختلال گفتاری ناشی از بیماریهای مشخصی باشد که نیاز به درمان دارویی دارند. در این صورت، پزشک معالج ممکن است داروهایی تجویز کند که به بهبود گفتار کمک میکنند.
درمان لکنت زبان
انواع اختلالات گفتاری در کودکان
انواع اختلال زبان
سه نوع اختلال زبان وجود دارد:
اختلال زبان دریافتی:
کودک به خوبی متوجه صحبتهای دیگران نمیشود.
اختلال زبان بیانی:
کودک نمیتواند افکار و اندیشههای خود را به روشنی به زبان بیاورد.
اختلال زبانی مختلط دریافتی بیانی:
کودک هم در درک گفتار دیگران و هم در صحبت کردن مشکل دارد.
اختلالات گفتار و تکلم کودکان ممکن است اکتسابی یا رشدی باشد. اختلال زبان اکتسابی، مانند زبان پریشی، پس از آسیب دیدگی یا ابتلا به بیماری عصبی، مانند سکته مغزی یا آسیب دیدن سر، بروز مییابد. اختلال زبانی رشدی در میان کودکان شایعتر از نوع اکتسابی است. کودکان دچار اختلالهای زبانی رشدی غالباً دیرتر از همسن و سالان خود شروع به حرف زدن میکنند. این تاخیر ارتباطی به میزان هوش کودک ندارد. در واقع کودکان دچار اختلالهای زبان رشدی معمولاً از بهره هوشی متوسط یا بالاتر برخوردار هستند. کودک معمولاً قبل از 4 سالگی در مهارتهای دریافتی و اکتسابی به مشکل برمیخورد.