روش های مختلف درمان لکنت زبان

به کلمات خود پزشکان لکنت زبان را یک اختلال گفتاری می‌دانند که ممکن است فرد در زمان صحبت کردن برخی از صداها، هجاها و حتی کلمات را نتواند تلفظ کند و با تاخیر این کار را انجام دهد. این افراد می‌دانند که چه چیزی می‌خواهند بیان کنند اما لکنت زبان مانع تلکم کامل آن‌ها می‌شود.

این عارضه محدودیت سنی و جنسی ندارد و بنابر دلایل مختلفی می‌تواند هرکسی را درگیر خود کند. در حال حاضر کودکان بین ۲ تا ۶ سال به دلیل ضربه مغزی، استرس و اضطراب، افسردگی، سابقه خانوادگی و مشکلات روانی بیشتر دچار این عارضه می‌شوند. اما حدود ۷۵ درصد آن‌ها به مرور زمان و با ورود به دوران نوجوانی بهبود پیدا می‌کنند.  در زیر به برخی از روش‌های درمانی برای لکنت زبان اشاره می‌کنم:

تمرین‌های گفتاری و تنفسی:

تمرین‌های مرتبط با تنفس و گفتار می‌توانند به کنترل نفس و جریان گفتار کمک کنند. این تمرین‌ها شامل تنفس عمیق، تمرین‌های تنفسی ریتمیک، و تمرین‌های کوچک کردن و بزرگ کردن صداها می‌شوند.

تمرین‌های زبانی و آوایی:

این تمرین‌ها شامل تکرار آوایی‌ها و کلمات خاص، تمرین‌های تلفظ صحیح حروف و صداها، و تمرین‌های کمک به تنظیم نرخ گفتار می‌شوند.

ترکیب‌های آوایی:

استفاده از ترکیب‌های آوایی که در آنها لکنت زبان کمتر بروز می‌دهد می‌تواند بهبود در گفتار داشته باشد. این ترکیب‌ها معمولاً به صورت تحت نظر یک متخصص گفتار‌درمانی تعیین می‌شوند.

تراپی گفتاری:

گفتار‌درمانی تخصصی توسط متخصصین گفتار درمانی  و زبان می‌تواند به تشخیص و درمان دقیق‌تر مشکل لکنت زبان کمک کند.

تراپی شناختی-رفتاری:

این نوع تراپی بر مبنای تغییر الگوهای فکری و رفتاری سازمان دهی شده است و ممکن است به افراد با لکنت زبان کمک کند تا با اضطراب و ترس‌هایشان از گفتار روبرو شوند.

استفاده از فیدبک:

تکنیک‌های فیدبک صوتی و تصویری می‌توانند به افراد کمک کنند تا خودآگاهی بیشتری نسبت به نحوه گفتار خود داشته باشند و بهبود‌های لازم را اعمال کنند.

داروها:  

در مواردی که لکنت زبان به علت مشکلات مرتبط با عضلات دهان و حنجره ایجاد شده باشد، ممکن است درمان با داروها مورد نظر باشد.

درمان سریع لکنت زبان