کارگاه هیپنوتیزم درمانی

تاریخچه هیپنوتیزم 

مطالعه تاریخچه هیپنوتیزم نشان می دهد که این فن از دوران باستان تا کنون به گونه‌های مختلف در جوامع بشری مطرح بوده ومورداستفاده قرار می‌گرفته است. عده زیادی این علم را درگذشته غیرعادی دانسته و تنها معدودی افراد به واقعیت آن پی برده ‌بودند. دکتر آنتوان مسمر  (از سال ۱۷۷۴ میلادی) ارزش درمانی آن را پیداکرده و ‌توسط وی به ‌کار گرفته ‌شده است.

فرق مانیه‌تیسم با هیپنوتیزم

آنتوان مسمر معتقد بود که از آنجا که بدن انسان ها از همان عناصر و ترکیباتی ساخته شده که از آنها تمام کائنات ساخته شده است، بنابراین کالبد انسان هم از همان قوانینی تبعیت می کند که بر سایر قسمتهای عالم از جمله ستارگان حکمفرماست. بنابراین، به صورتی مشابه بدن انسان ها و سیارات تحت تاثیر نور، حرارت، الکتریسیته و تغییرات در قوه جاذبه قرار می گیرند. او تصور می کرد که دو نیمه از بدن در ارتباط با یکدیگر تا حدودی مانند دو قطب آهنربا عمل می کنند. زمانی در وضع سلامتی یا فیزیولوژیک یک انسان اختلالی پیدا میشود که در وضعیت توزیع، بسط و تعادل میدان های مغناطیسی در بدن، اختلالی پدید آمده باشد. تصور میشد که مغناطیس حیوانی که نوعی سیاله (میدان با حوزه انرژی) انگاشته میشد، میتواند به درون تمام مواد نفوذ کند، و با نیروی اراده انسان، در تمام قسمتهای بدن به حرکت و جریان بیفتد. مسمر اعتقاد داشت که او با حضور خودش میتواند سیاله مغناطیسی را به قسمتهای مختلف بدن به جریان درآورد و با حرکت دستهایش مسیر حرکت انرژی ها را تغییر و تنظیم و با حرکت دادن یک میله فلزی بزرگ به شکل صلیب یا گرز، به ایجاد، تقویت و هدایت جریان انرژی بپردازد و بالاخره بیماران از طریق اتصال به یک ظرف چوبی که پر از قطعات مغناطیسی بود، به یک مرکز عظیم از انرژی مغناطیسی متصل شوند.

این علم تحت عنوان «مغناطیس» و سپس «مانیه تیسم» در جهان دانش راه یافت و اکنون نیز با نام “هیپنوتیزم” مورد استفاده روان‌پزشکان و روانشناسان قرار می‌گیرد.
فرق مانیه‌تیسم با هیپنوتیزم این است که مانیه‌تیسم عبارت از خواب کردن بوسیله مغناطیس بدن، که از دست‌ها و چشم‌ها خارج می‌شود،

کلمه هیپنوتیزم  اولین بار در سال ۱۸۴۲ توسط جراح و چشم‌پزشک اسکاتلندی، دکتر جیمز برید بکار گرفته شد. پیشرفت‌های مهم هیپنوتیزم در سال ۱۸۴۲، هنگامی که جیمز برید شروع به بررسی بیشتر آن کرد، رخ دادند. او که «پدر هیپنوتیزم جدید» نامیده می‌شود اعتقاد نداشت که خواب مغناطیسی باعث هیپنوتیزم می‌شود و فکر می‌کرد که خلسه‌ها فقط یک «خواب عصبی» هستند. وی در سال ۱۸۴۳ یک کتاب بعنوان:

 Neurypnology Or The Rationale Of Nervous Sleep: Considered In Relation With Animal » Magnetism (1843) «  نوشت.

هیپنوتیزم را خواب واره نیز ترجمه کرده‌اند. هیپنوز توسط میلتون اریکسون آمریکایی “روان شناسی اهل امریکا” پیشرفت زیادی کرد.